Ұстаз – шәкірт үшін адамгершіліктің ең жоғары үлгісі. Ол – сезім мен нұр шашар сәуле. Келешек үшін жан  аямай күрескен, өз бойындағы пенделігін жоя білген жан ол – ұстаз. Ол өзінің бүкіл өмірін бала тәрбиесіне сарп етуге бел буған адам.

Менің де мектебімде сондай ұстаздарым бала жүрегімнен нық орын алған. Алғашқы ұстазым мектеп табалдырығын аттағанда қорқынышымызды сейілтіп, мейірімділік танытып, ең алғаш қолымызға қалам ұстатып, мектепке тарыдай болып кірген бізге зор ықылас танытты. Қазір  дәл  осы  мектеп менің сүйікті мектебіме, сүйікті ортама айналды. Мектеп ішіндегі бөлме өсімдіктері де сан рет оқылған жыр мен сабақта шертілген сырдың, балалыққа толы қызықты оқиғалардың куәсі секілді. Тағы да естуге құмартып, жайқалып тұрғандай. Санаулы күндерден соң сабағымызды аяқтап, өз жолымызды тауып, қарлығаш құсындай алтын ұя мектебімізбен қоштасамыз. Алайда бұл орын біз үшін мәңгілік қастерлі болып қала бермек.

Біздің балалығымызды түсінген ұстаздарыма Алланың нұры жаусын!

                   №140 мектептің 11 сынып оқушысы